Thursday, 10 October 2013

அம்மாவின் சினேகிதி (பார்ட் 1)



அம்மா காலேஜ்க்கு நேரமாச்சு,டிபன் பாக்ஸ் ரெடியா என சத்தம் போட்டு கொண்டு இருந்தான் கதிர்.கதிர் நேத்திக்கு சொன்னேன் இல்லை,இன்னிக்கு மத்தியானம் வீட்டுக்கு வந்துடுடான்னு,அப்புறம் எதுக்கு டிபன்பாக்ஸ் உனக்கு. 1 மணிக்குள்ள வந்துடுபா என்றாள் அவன் அம்மா.நான் எதுக்குமா வரனும்,உன் பிரண்டு வந்தா நீ போய் பாரு,நான் எதுக்கு வரனும் என சலித்து கொண்டான்.டேய் அப்படி எல்லாம் பேச கூடாது, அவளும் நானும் ஒரே காலேஜ்ல படிச்சோம்.நான் காலேஜ் முடிக்கறதுக்குள்ள எனக்கு கல்யாணமே ஆகி உன்னை பெத்துட்டேன்.அவ அப்ப உன்னை பார்த்தது தெரியுமா.எவ்வளவு சந்தோஷ்மா இருக்கு தெரியுமா,அவளை மறுபடியும் பார்க்கபோறேன்னு.அவள் வேலை பாக்கிற பாங்குல புரோமஷன் ஆகி இங்க தனியா வராள்.குழந்தை எதுவும் இல்லை.நீ தான் அவள் இங்கு வந்துசெட்டில் ஆகிறதுக்கு உதவி பண்ணனுமடா கதிர். என்ன,சிடுசிடுன்னு மூஞ்சியை வச்சுக்காமா ,சிரிச்ச முகத்தோட இரு,என்ன சரியா என்றபடியே அவனை பார்க்க, சரிஅம்மா என வெடுக்கென சொல்லி கொண்டு காலேஜ்க்கு விரைந்தான்.மதியம் ஒரு மணிக்கு எல்லாம் வந்துவிட,கதிர் பெரிய காரை எடுத்துக்க என்றதும் சரிம்மா என்றபடியே ஒடி காரை ஸ்டார்ட் செய்தபடிடே சிடியை உள்ளே தள்ள அது உடனே ஒரு மெல்லிய இசையை காருக்குள் நிரப்பியது.அம்மாவும் வந்துஏறிகொள்ள ,காரை ரயில் நிலையத்தை நோக்கி விரட்டியபடியே அம்மாவை பார்த்து,இந்த பிரண்டை பற்றி நீ என்கிட்டே சொன்னதே இல்லையே என்றான். ஆமாண்டா கதிர்.நானும் அவளோட பேசி பல வருசம் ஆச்சு.என்னோட மாமா அவள் இருக்கிற பாங்குல தான் பணத்தை போடறாரு. ஏதோ பேசிக்கிட்டு இருக்கும் போது அவள் நம்ம ஊருக்கு மாற்றலாகி வருவதை சொல்லி இருக்கா அப்ப மாமாவும் என்னை பற்றி சொல்ல, அப்பதான் அவளுக்கு தெரியும் நான்இங்கே இருக்கான்னு.உடனே போன் நம்பரை வாங்கி எனக்கு போன் பண்ணினா,எனக்கு ஒரே சந்தோஷம்.அதான் கதிர், நம்ம புதுசா வாங்கி இருக்கிற இன்னொரு பிளாட்லேயே அவளை தங்கிக்க சொல்லிட்டேன்.வாடைகை கண்டிப்பா வாங்கிக்கனும் சொல்லிட்டா என்றதும்,அவன் சரி சரி நீ ஆச்சு உன் பிரண்டு ஆச்சு என்றவுடன் ஆமாம் இன் பிரண்டு பேரு என்னமா என்றதும்,அவள் ராஜாமணி மூழுபெயர்,ராஜமுன்னு கூப்பிடுவோம் என்றதும் இவன் மனதினில் ராஜாமணி , பெயரே ரொம்ப விலங்கிடுச்சு என முனுமுனுத்தபடியே ரயில் நிலையத்தை அடைந்தனர்.ராஜம் வருகிற ரயிலும் சரியான நேரத்துக்கு வந்துவிட,கதிர் வானத்தை பார்க்க என்னடா மேலே பார்க்கிற என்றாள் அம்மா.இல்லை சரியான நேரத்துக்கு வந்துடுச்சு மழை வருகிறதான்னு பார்த்தேன் என்றதும்,சிரித்தபடியே அம்மாவும் கதிரும் A/C கோச்சை நோக்கி விரைய,அதுக்குள் யாரோ ஒருவர் வாசலில் நின்றபடியே அவர்களை பார்த்து கைஅசைக்க ,அம்மா கதிரை பார்த்து ராஜம்தான்டா அது , சீக்கிரம் வாடா என ஒடினாள்.அவளை பார்த்து கொஞ்சம் அசந்து விட்டாள் அம்மா.ராஜம் இன்னும் அப்படியே பழைய மாதிரியே இருக்க நீ,என ஆசையாக அவள் கையை பிடித்து கொள்ள,அவள் கீழே இறங்கினாள்.ராஜம்,இதுதான் என் பிள்ளை கதிர் என அறிமுகபடுத்த ,அவனும் ஹலோஆன்ட்டிஎன கை கொடுக்க,அவளும் கையை கொடுத்தபடியே u are so handsome என்றாள்.கதிர் மனதில் நினைத்ததுக்கு எதிர்மாறாக அவள் இருந்தாள். அம்மாவின் வயசு ஆனாலும் அவள் பார்ப்பதற்க்கு இளமையாகவும், பளிச்சென இருந்தாள். சிரித்த முகம், அழகான குரல் என சொல்லி கொண்டே போகலாம்.இதுவரைஅவன் பார்த்த அம்மா பிரண்ட்ஸில் ராஜம் தான் முதல்முறையாக கொஞ்சம் ஈர்த்தாள்.இருந்தாலும் அவன் இதுவரைக்கும் யாரையும் அந்த மாதிரி பார்த்தது இல்லை. காலேஜிலும் பெண்களை சைட் அடிப்பதோடு நிறுத்தி கொள்வான். அதற்குமேல் எந்த விதமான கனவும் காணமாட்டான். படிப்பு,விளையாட்டு,இசை தான் அவனுடைய பிடித்தது.என்¨றைக்கும் இல்லாமல் இன்று ராஜத்தின் மேல் விழுந்த பார்வை அவனை கொஞ்சம் தட்டி எழுப்பியது.அவளும் அம்மாவை போல அழகாக புடவை உடுத்தி தான் இருந்தாள்.கதிர் பெட்டியை எல்லாம் எடுத்துக்கஎன அம்மாவின் குரல் கேட்க,அவன் நிஜத்திற்க்கு வந்து சரிம்மா என பெட்டியை எடுத்துகொண்டு முன்னால் விறுவிறுன்னு நடக்க பின்னால் இருவரும் பேசி கொண்டே வந்தனர்.ஏண்டி கைகுழுந்தையா இருந்த போது அவனை பார்த்தது,இப்ப என்னடான்னா நெடுநெடுன்னு வளர்ந்து பெரிய ஆளாயிட்டான்.என கன்ணே பட்டுரும் போலஎன்றதும் மனதுக்குள்ளே புன்னைகத்து கொண்டாள் அவன் அம்மா.எல்லோரும் வீடு வந்து சேர,அம்மா ராஜத்தை பார்த்து,ராஜம் நீ இந்த ரூமுல இன்னிக்கு தங்கிக்க நாளைக்கு காலைல எழுந்து பால்காய்ச்சிட்டு வந்துடலாம் என்றாள்.உன் உதவிக்கு நான் எப்படி கைமாறு செய்வேன் என்றதும் , அதெல்லாம் பேசாத,கதிர் ஆண்டிக்கு அவங்க ரூமுல எல்லாம் வசதி பண்ணி கொடுடா,நான் போய் சாப்பாட்டை எடுத்து வைக்கிறேன் என்றதும் ,அம்மாவின் பிரண்டு வந்தாலே சிடுசிடுன்னு இருப்பவன் சரிம்மா என அவன் சிர்த்தபடியே சொல்லுவதை பார்த்து கொஞ்சம் அசந்து போனாள் அம்மா.வாங்க ஆண்ட்டி என ராஜத்தை அழைத்தபடியே அவள் ரூமுக்குள் கூட்டிட்டு போய்,ஆண்ட்டி இங்கே பாத்ரூம் எல்லாம் இருக்கு,உள்ளே இருக்கிற கப்போர்டல சோப்,எண்ணைய் இருக்கு என்றதும்,சரிபா நான் பார்த்துக்குறேன் என்றதும்,எதாச்சும் வேனுமனா கூப்பிடுங்க ஆண்ட்டி என்றதும்,கதிர் ஆண்ட்டி கூப்பிட்டா ஒரு மாதிரியாஇருக்கு,அத்தைன்னு கூப்பிடு என்றாள்.சரி அத்தை என்றதும் அவள் சிரித்துவிட, அந்த சிரிப்பு அவனை மின்னலை போல தாக்கியது. அவனுக்கே புரியவில்லை.ஏன் இந்தமாதிரி ஆகுதுன்னு.........கொஞ்சநேரத்தில் கதிர் என உள்ளே இருந்து குரல் வர,டேய் கதிர் ராஜம் கூப்பிடறா என்னான்னு போய் பாரு,அப்பளத்தை போடனும் நான் என்றதும் அவன் அடுத்தநிமிடத்தில் அங்கே போய் கதவை தட்ட, என்ன அத்தை என்றான்.இங்கே வாப்பா என்றதும் அவன் உள்ளே போக ,அவள் அப்போது தான் குளித்து முடித்து விட்டு வேறி ஒரு புடவை கட்டி கொண்டு தலைமுடியை துவட்டி கொண்டு இருந்தாள்.குளித்தவுடன் ஒருபுதுவித பொலிவுடன் அழகாகவே இருந்தாள்.கொஞ்சம் உற்றுபார்த்ததும் தான் அவன் கவனித்தான்,அவள் ஜாக்கெட் போடாமல் வெறும் பிராவை மட்டுமே போட்டு இருந்தாள். ஒன்றும் சரியாக தெரியவில்லை. இந்த பெட்டியை கொஞ்சம் திறந்து கொடு கதிர்.என்னாலே திறக்க முடியலை என்றதும், அங்கே அவள் இருந்த நிலையை எண்ணியபடியே ஒரே வீச்சில் திறக்க அது உடனே திறக்க,கதிர் கையாலே திறக்கனுமுனு இருக்கு போல என்றவள்,சரி நீ போ வந்துடுறேன் என்றாள்.அவனும் சரி என போனவன்.கதவை சாத்துவதற்க்கு முன் ஒருமுறை திரும்பி பார்க்க அவளது வழவழப்பான முதுகில் இருந்த கருப்பு நிறபிராவின் பட்டைகள் இன்னும் கிளுகிளுப்பு ஏற்ற ,படாரென கதவை சாத்திவிட்டு நேராக அவன் ரூமுக்கு போய் கதவை சாத்தி கொண்டு ,ஏன் இந்த மாதிர் ஆவுது அதுவும் அம்மா பிரண்டு .......என் தலையில் கைவைத்தபடியே இருக்க.,கதிர் சாப்பிடவா ராஜம் காத்துகிட்டு இருக்காள் என ஏதோ அவன் பெண்ட்டாடி அவனுக்குகாக காத்துக்கிட்டு இருக்கிறமாதிரி கூப்பிட்டாள்......இதோ வந்துட்டேன்மா என பதில் சொல்லிகொண்டே பாத்ரூமூக்கு போய் முகம் அலம்பிவிட்டு மெல்ல படி இறங்கினான்.எனக்கு மட்டும் தான் இந்த நினைப்பா, இல்லை அவளுக்கும் எதாவது நினைப்பு வந்து இருக்குமா என யோசித்தபடியே வந்தான். அங்கே அவள் அதற்கு எந்த வித அடையாளமும் இல்லாமல் அம்மாவுடன் பேசி கொண்டு இருந்தாள்.அவளின் பேச்சு கூட அவனை பாடாய்படுத்தியது. அம்மா ஏதோ சொல்ல அவள் சிரிக்க கதிர் அவளிடம் சற்று மயங்கியே போனான். என்ன கதிர் ஒன்னுமே பேசமாட்டேங்கிற, என ராஜம் கேட்டவுடன் தான் அவன் இந்த உலகத்திற்க்கே வந்தான்.ஒன்னும் இல்லை அத்தை என்றதும் ,அவன் அம்மா அவனைபார்க்க ராஜம் அம்மாவை பார்த்து நான்தாண்டி அவனைகூப்பிட சொன்னேன்.எனக்கு இந்த மாதிரி கூப்பிட யாரும் இல்லை.அவர் அவங்க வீட்டிலே ஒரே பிள்ளை என அவர் கணவரை பற்றி சொல்ல ஆரம்பித்தாள். உடனே அதில் ஆர்வமாகி ,ஆமாம் அத்தை மாமா எங்கே என்றதும் கொஞ்சம் அவள் முகம் இருண்டது. அந்த அழகிய முகம் சோகத்திலும் அவள் அழகை ஒரு புதுமாதிரியாக காட்டியது. அதற்க்குள் அம்மா அவனை பார்த்து டேய் உனக்கு எதுக்கு அதெல்லாம் என்றதும் அவளை பார்த்து ராஜம் ,அதெல்லாம்பழகி போச்சு,இவனும் பெரிய பையன் ஆயிட்டான் தெரிஞ்சுகிட்டா ஒன்னும் தப்பில்லை என்றாள். கதிர் உங்க மாமா எங்களுக்கு குழுந்தை இல்லை என தெரிஞ்சவுடனே வேற ஒரு பொண்ணை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டார்.எனக்கு அது பிடிக்கலை.அதான் தான் தனியா வந்துட்டேன்.என்க்கு இப்ப துணை எல்லாம் நான் வேலை பார்க்கிற பாங்கு,இப்ப கடவுள் புண்ணியத்தில என் பிரண்டும் பக்கத்தில இருக்கா என முடிந்த அளவு அவள் சோகத்தை முகத்தில் காட்டாமல் சொனாள். இருந்தாலும் அவள் கண்கள் அந்த சோகத்தை தாங்க முடியவில்லை போலும் கண்ணீர் வந்துவிட்டது.உடனே தன் பாக்கெட்டில் இருந்த கைகுட்டையை எடுத்து கொடுத்து துடைங்க அத்தை,இனிமேல் நாங்க இருக்கோம் என அவன் சொல்ல அவள் முகத்தில் மீண்டும் ஒரு சந்தோஷம். thanks கதிர் என்றாள் ராஜம்.அம்மாவும் கூட சேர்ந்து ஆமாண்டா கதிர் நீ ராஜத்துகிட்டே அன்பா இருக்கனும்,என்னோட மத்த பிரண்டஸ் மாதிரி இவளை நினைச்சுடாதபுரியுதா ,இவள் நானும் ஒன்னா பிறக்காட்டியும் அக்கா தங்கச்சி போல சரியா என்றதும் சரிம்மா என சொல்ல அவள் அம்மாவுக்கும் ஒரே ஆச்சிரியம் .எப்போது பிரண்ட வந்தாலும் ஒடி ஒடி போய்டுவான்.இன்னிக்கு தான் ஒழுங்கா இருக்கான்.ராஜம் அவன் என்ன படிக்கிறான் என கேட்க, நானும் உங்களை மாதிரி தான் b.com படிக்கிறேன் அத்தை என்றதும் ராஜம் உடனே உனக்கு எந்த சந்தேகம் வந்தாலும் என்னிடம் கேளு நான் சொல்லி தரேன் என்றதும் சரி மேடம் என்றதும் அங்கே மூவரும் சிரித்தார்கள்.அவன் சாப்பிட்டுவிட்டு அம்மா நான் வெளியே போறேன் என சொலிவிட்டு கிளம்ப,ராஜம் அவளிடம் ஒன்னு பெத்துஇருந்தாலும் நல்ல பிள்ளையா பெத்து இருக்கே என்றதும்அவளுக்கு ஒரே பெருமை.ராஜம் நீ தான் அவன் எப்படிபடிக்கிறான் என பார்த்துகனும்,சரியா என்றாள் அவள் அம்மா. கண்டிப்பா இது கூடவா பண்ணமாட்டேன்.சரி வா நாமும் வெளியிலே போய் வீட்டுக்கு தேவையானதுஎல்லாம் வாங்கிட்டு வரலாம் என அவர்கள் இருவரும்கிளம்பினர்.கொஞ்ச நேரத்திலே வீட்டுக்கு வந்த கதிர் வீட்டில் யாரும் இல்லை என புரிந்து கொண்டு ராஜம் இருக்கும் ரூமுக்கு போய் அவளது பெட்டியை ஒரு நோட்டம் விட்டான்.ஒரு பெட்டியில் வெறும் புடவை ,உள்பாவாடை துணிகள் மட்டுமே இருந்தது.இன்னொரு பெட்டியில் துணிமணிதான்.கொஞ்ச உள்ளே நோண்ட அங்கே வெள்ளிர்காய் மாதிரி ஏதோ இருக்கவே என்னவென எடுத்து பார்க்க,அது ஒரு ரப்பரால் செய்யபட்ட வெள்ளிரிகாய்.இரு முனைகளும் கொஞ்சம் நறநறவென இருந்துச்சு.அவன் நினைச்சது சரியா போச்சு. எப்படி தனியா இருக்கமுடியும்? மீண்டும் வேற எதாச்சும் இருக்கிறதான்னு பார்த்தான்.ஒன்றும் அகபடவில்லை.பிராவின் சைஸை பார்த்தான் அது 38b என இருந்தது.ஆனால் ஒரு விஷயம் ஒரு பாண்டீஸ் கூட இல்லை.அத்தை பேண்டி போடமாட்டாங்க போல இருக்கே என மீண்டும் பெட்டியை உருட்ட, அங்கே 5 பேண்டீஸ் இருந்தது. ஆனால் அத்னுள் ஏதோ பை மாதிரி இருக்க,அப்போது தான் அவனுக்கு புரிந்தது.அந்த நேரத்தில் பேடை வைக்க ம்ட்டும் போடுவதற்கு ஆன பேண்டி போல.எல்லாவற்றையும் மறுபடியும் அந்த இடத்திலே வைத்துவிட்டு ரூமுக்கு போய் விட்டான்.அந்த ரப்பர் வெள்ளிரிகாய கொடுக்கிற சுகத்தை அவன் தண்டு 'கொடுக்கமா என கண்ணாடு முன் நின்று ,அவனுடையதண்டை எடுத்து வெளியே நீட்டி பார்த்து கொண்டு இருந்தான். எப்படி ஆரம்பிப்பது.ஒத்து கொள்வாளா. கணவனை பிரிந்து தனியே இருகிறாள் என்பதற்காக இது எல்லாம் அவளுக்கு பிடிக்குமா என அவன் மனதில் பலவிதமான கேள்விகள். இல்லைனா சினிமாவில் பார்க்கிற மாதிரி மயக்க மருந்தை ஜீஸ¤ல் கலந்து கொடுக்கலமா என யோசிக்க ,அவனை அவன் திட்டி கொண்டான்.NO NO.......ஒரு முறை எப்படியாவது ஒரு சின்ன சந்தர்பத்தை உருவாக்கிவிட்டால் மற்றது எல்லாம் சுலபமாக இருக்கும். அப்பதான் அவளுக்கும் சந்தோஷம்,அவனுக்கும் சந்தோஷம் என முடிவு செயது மீண்டும் வெளியே கிளம்பினான்.எதாச்சும் பலான புக் வாங்கினா ஐடியா எதாச்சும் கிடைக்கும் என்கிறநம்பிக்கை அவனுக்கு.மறுநாள் விடியகாலையிலே எழுந்து அம்மாவும்,ராஜமும் போய் பால் காய்ச்சிவிட்டு வந்துதான் அவனை எழுப்பினாள்அம்மா.என்ன அம்மா அத்தை வீட்டுக்கு பால் காய்ச்ச என்னை கூப்பிடாமா போய்ட்ட என்றதும்,இல்லைடா கதிர் மூனு பேரா போனா நல்லா இருக்காதுன்னு நான் தான் அவளை வேணமான்னு சொல்லிட்டேன். ராஜம் உன்னை கண்டிப்பா கூட்டிட்டு போகனும் சொன்னா. சரி அதை விடு. டேய் ராஜத்தோ பழைய வீட்டு சாமான் எல்லாம் லாரியில் நாளைக்கு வருது,நீ போய் கூட இருந்து எல்லாம் பார்த்துக்க என்றதும் அவன் மனம் கொஞ்சம் சந்தோஷத்தில் கிடைத்தது. மறுநாள் ராஜம் பரண்மேல் ஏதோ எடுத்து வைக்க,அவன் அவளையே பார்த்து கொண்டு இருக்கிறான்.அந்த சேலையை இடுப்பில் அவள் சொருகி இருந்த விதமும்,அந்த பளபளப்பான இடுப்பும் அவனை ஒரு மாதிரியே செயதது. அதுவும் அவளது ஜட்டி போடாத பின்னெழில் அசைந்து அசைந்து ஆட இவன் கண்களும் அதோடு சேர்ந்து ஆட, அவளின் மேல் இடுப்பையும் அதோடு சேர்ந்த காய்களையும்இடித்தபடியே கொடுக்க அவளும் சிரித்தபடியே வாங்க , அவள் கால் மேலே எட்டி வைக்கும் போது தடுமாற,அவன் அவளை அப்படியே அணைக்க....யாரோ அவனை தட்டுவது போல இருந்தது.அப்பதோது தான் அவன் நடந்த்து எல்லாம் தான் நேற்று வாங்கி வந்த புத்தகத்தில் படித்த "மாமிக்குசுளுக்கு" என்கிற கதையை அப்படியே அவன் கனவு கண்டு இருக்கிறான் என்று......என்னடா ஒருமாதிரியா இருக்கே கதிர். இந்தா பாலை குடி என அம்மா அவனிடம் கொடுத்தாள். நாளைக்கு இந்த மாதிரி நடக்குமா என அவன்மறுபடியும் யோசித்தபடியே பாலை குடிக்க ஆரம்பித்தான்...அன்றைய தினம் எப்போதும் போல போனாலும் மெதுவாகதான் அவனுக்கு ஒடியது.மறுநாள் விடியகாலையிலே எழுந்து உடற்பயிற்சி செய்துவிட்டு என்றைக்கும் இல்லாமல் ரொம்ப நேரம் குளித்தான்.முதலிரவுக்கு செல்வது போல அவனுக்கு நினைப்பு.ஏதோ அந்த வீட்டுக்கு போனவுடன் ராஜம் அவனுக்காக தயாராக கையில் பால் செம்புடன் காத்து கொண்டிருப்பாள் என்றும்,இவன அவளை அணைத்து கட்டிலில் சாய்த்து மன்மத விளையாட்டை உடனே விளையாடலாம் என கற்பனையில் அவன் மிதந்தான்.இவனுக்கு தான் அத்தனை நினைப்புகள் வந்ததே தவிர,ராஜம் என்ன நினைக்கிறான் என அவன் தெரிந்த கொள்ளவும் இல்லை. அதை பற்றி கவலைபட்டதாகவும் தெரியவில்லை. ஆண்களே அப்படிதான் ,அதுவும் சின்ன பயல்களை பற்றி சொல்லவும் வேண்டுமா.அவர்கள் என்ன நினைக்கிறார்களோ அதை தான் மற்றவர்களும் நினைக்க வேண்டும் என அவர்களது ஆசை. அவர்களை சொல்லி குற்றமில்லை.இது கால்ங்காலமாக ஆணாதிக்கம் தானே நடந்து கொண்டு இருக்கிறது இந்தியாவில், அதனால் தான் வெளிநாட்டில் முற்போக்காக இருந்தால் அது கெட்ட கலாசாரம் என நம்து தாத்தாக்கள் சொல்லிவிடுவார்கள் சரி விடுங்கள் அதை. விஷ்யததுக்கு வருவோம்.ராஜம் கணவனின் துணை இல்லாமல் இருந்தாலும்,அவளுக்கு ஆசை இல்லாமல் இல்லை.தான் வகிக்கிற பொறுப்பான பதவியினாலும்,தனக்கு இருக்கிற சமுக அந்தஸ்த்தின் காரணமாகவும் எந்த விதமான புரட்சியிலும் இறங்கவில்லை.கொஞ்ச வருடங்களுக்கு முன் மும்பாய்க்கு வேலை விஷயமாக சென்ற போதுதான் அதை வாங்கினாள். அதுவும் அந்த கடையில் விதவிதமான ஆண் உறுப்புகளை பார்த்து அசந்து விட்டாள்.இவ்வளவா என வாயை பிளந்துவிட்டாள். கீழே இருந்ததும் கண்டிப்பாக பிளந்தது, ஆனால் யாருக்கும் தெரியாது.என்னவோ தெரியவில்லைஎவ்வளவோ இருந்தும் ஏன் அந்த வெள்ள்ரிக்காய் மாதிரிஇருந்த ரப்பரை வாங்கினாள் என ராஜத்திற்க்கு மட்டுமேவெளிச்சம்.கதிர் குளித்து முடித்து கீழே வர,அவங்க அம்மா அவனைஒரு முறை பார்த்து ,என்னடா ஏதோ கல்யாணத்துக்கு போற மாதிரி புது டிரஸ் எல்லாம் போட்டுட்டு வந்துருக்கே என்றாள்.இல்லை அம்மா, எப்போதும் போல தான் போட்டுஇருக்கேன்,என்றதும் ராஜம் அவனை ஒரு முறை ஏற இறங்கபார்த்துட்டு ,ஆமாம் கதிர் மாப்பிள்ளை மாதிரி ஜோரா இருக்கே எவளுக்கு கொடுத்து வச்சுருக்கோ என அவன் கண்ணத்தை கிள்ள ,ஏற்கனவே கற்பனையில் இருந்த அவனுக்கு அது இன்னும் சூட்டை உண்டாக்கியது.கிண்டல் பண்ணாதிங்க அத்தை என செல்லமாக அவள் மேல் கடிந்து கொண்டு,போகலாமா அத்தை என்றான்.போகலாம் என்றதும் அவன் கார் சாவியை எடுக்க, டேய் கதிர் அம்மாவால வரமுடியாது. நீ மத்தியான சாப்பட்டை பக்கத்தில் இருக்கிற மெஸ்ஸில் இருந்து வாங்கிக்க என்றாள்.அவனுக்கு சந்தோஷம் பொங்கியது,எங்கே அம்மா வந்து காரியத்தை கெடுத்து விடுவாளோ என்று,சரிம்மா என்றான்.நீ வந்ததும் போன் பண்ணு, நான் வரேன் என்றதும் நீ இன்னிக்கு வரவேண்டாம் அத்தைக்கு துணையாக நீ அங்கேயே படுத்துக்க சரியா என்றதும் அவன் இன்னும் மகிழ்ச்சியில் இருந்தான்.ராஜத்தை முன்சீட்டிலே பக்கதிலே உட்கார சொல்லிவிட்டுமெல்ல காரை விரட்டினான்.சில நொடிகள் இருவரும்பேசவில்லை.கதிர் என்ன அமைதியா வரே,எதாவது பேசு என்றாள்.என்ன பேசுறது,பேச ஆரம்பிச்சால் எதவாது தப்பா பேசிட்டா என்ன பணறதுன்னு அவன் பேசாமல் இருக்க, எதாச்சும் பாட்டை போடு என்றதும் அவன் ரேடியோவை திருக,அங்கே யேசுதாசின் ஏங்க வைக்கும் பாடல்கள் பாடி கொண்டிருந்தது ....கண்ணத்தில் தேன் வடித்து கைகளை ஏந்துகின்றேன்எண்ணத்தில் ஆசை வர .......நானும் ஓர் திராட்சை ரசம்......என பல வரிகள் சராமரியாகவந்து அவனை படுத்த,அவன் பாட்டை நிறுத்தி விட்டான்.அந்த பாடலை ரசித்து கேட்டு கொண்டிருந்த ராஜம் என்ன ஆச்ச கதிர் என்றாள்.இல்லை அத்தை என்னவோ கண்ணம், எண்ணம் அப்படின்னு வருது..ரொம்ப ஸ்லோவானா பாட்டு, அதான் பிடிக்கலை என்றதும் ...இந்த பாட்டை போய் பிடிக்கலைன்னு சொல்றியே கதிர்.அதுவும் சரி தான் ,ஆனால்பாரு கல்யாணம் ஆன பிறகு உனக்கு இந்த பாட்டு ரொம்பபிடிக்கும் என்றாள்.அப்படியா அத்தை,ஏன் அத்தை அப்படிஎன்றதும் ,சீ அதெல்லாம் உன்கிட்டே சொல்ல முடியாது எனமீண்டும் அவன் கண்ணத்தை கிள்ள ,வலிக்குது அத்தை எனசெல்லமாக சொன்னான்.மெதுவாதான் கிள்ளினேன் இரு பார்க்கிறேன் அவன் கண்ணத்தை பார்க்க, அவனின் சிவந்த கண்ணத்தில் அவள் கிள்ளியது நன்றாகவே தெரிந்தது.ஆமாம் என் செல்லத்தை ரொம்ப தான் கிள்ளிட்டேன் என சொல்லியபடியே அவள் கையால் அவன் கண்ணத்தை தடவி கொடுக்க,அந்த தடவலின் வேகத்திற்கு ஏற்ப, கீழே அவனின் தண்டு விரைத்தது. சாரி கதிர் என அவனை பார்த்து சொல்ல, என்ன அத்தை நீங்க இதுக்கு போய் ஸாரி சொல்லிட்டு என அவள் கையை பிடித்து ,இனிமேல் கிள்ளனமுனா என் தொடையில் கிள்ளுங்க என அவள் கையை தனது இடது தொடை மேல் வைத்தான்.அவனது தொடையை மெல்ல தடவி பார்த்தவள் என்ன நினைத்தாளோ தெரியவில்லை ட்க்கென்று எடுத்துவிட்டாள். ஆனால் அவனை மறுபடியும் ஒருமுறை பார்த்தாள் அவன் கார் ஒட்டுகிற அழகும்,அவனது பாடிகட்டும் கீழே அவனது பாண்டை முட்டி கொண்டு இருக்கும் அனைத்தையும் பார்த்து தனக்குள்ளே சிரித்துகொண்டாள்.ராஜத்தின் வீடு மூன்றாவது மாடியில் இருந்தது. ராஜம் முன்னாடி செல்ல,கதிர் அவள் பின்னாடி அவளது பெருத்த பின்புறங்களின் அசைவுகளை பார்த்து ரசித்தபடியே ஏறினான்.

No comments:

Post a Comment